Uitvoering:
Het is de opdracht van de mentor om ervoor te zorgen dat de acties tot uitvoering worden gebracht. Contacten leggen, afspraken maken, mensen bijeen brengen… wat daar ook voor nodig is, wordt gedaan. Ook hier heb je verschillende mogelijkheden voor:
- Zelf: de mentor benadert zelf de relevante personen voor de uitvoering van de acties (in het voorbeeld: de vriendin en de dochter van mevrouw Depré worden door de mentor gebeld)
- Via een aandachtsbegeleider: elke bewoner heeft een aandachtsbegeleider. Die zet de afgesproken planning op muziek.
- Via het team: de mentor brengt de planning op het team en daar wordt afgesproken wie wat verder organiseert.
Ik hoor het u denken: aandachtsbegeleiders. Is de mentor niet de aandachtsbegeleider? Is het nuttig om zo’n dubbel circuit te hebben? Hier wordt toch vaak voor gekozen. De rol van mentor vraagt uitgesproken agogische vaardigheden om goed te luisteren en (niet) te filteren wat een bewoner aangeeft. We plaatsen dit toch wel onder ‘hoog gespecialiseerd werk’. Het werken met aandachtspersonen geeft de kans om iedereen een rol te geven in het begeleiden van een bewoner in zijn leven, op een hele praktische manier. Want het is niet iedereen gegeven om een diepgaande dialoog aan te gaan met de bewoner. Op deze manier betrek je meer medewerkers actief bij wonen en leven zonder in te boeten aan kwaliteit voor de bewoner.
Ook als de mentor of de aandachtspersoon voor de uitvoering instaat, moet de rest van het team toch geïnformeerd worden. Dit gebeurt mondelijg op een briefing of bewonersbespreking, maar idealiter komt de planning ook in het bewonersdossier terecht.
We bekijken momenteel met de aanbieders van EBD’s hoe we dit zouden kunnen integreren in het dossier.